بسم الله الرحمن الرحیم ، ... .
... ، إقرأ ... .
... ، قل ... .
بسم الله الرحمن الرحیم
وَالنَّجْمِ ... .
سلام علیکم .
امروز که سر کار بودیم و افطارم مهمون آقا کریم اهل بیت علیه السلام و همین الان مهمونی تموم شد و فرصت شد که تبریک بگم .
علاوه بر تولد آقا امام حسن بن علی علیه السلام در این ماه ، یکی هم به امامت رسیدن ایشان هست .
اونم به روایتی در شب قدر و بتبع نزول قرآن بر ایشان ، بر دومین امام ! که بار اول بر امام اول نازل شده ، یکجا !
البته نه بر خلیفه ی پنجم ! که همزمان بوده با امامت ایشان ، که بعد خلیفه چهارم به خلافت رسیدن :
نه طبق. کتاب خدا و سنت پیامبر و سیره ی شیخین
که نقلش گذشت .
والبته که نه به :
نظر و رای
خلیفه ی چهارم ! که خلیفه دوم به نظر و رای خلیفه ی اول به خلافت رسید ، و به :
شورا
هم گذاشته نشد , مثل بخلافت رسیدن خلیفه ی سوم .
با مثلا مشارکت مردم هم نبود ، مثل بخلافت رسیدن خلیفه ی چهارم ، بلکه به امامت رسیدنشون بود ، که برا یکبار در تاریخ اتفاق افتاد و ... بماند !
چراکه به معاویه سپرده شد و برا خلاف عهد نامه به یزید رسید و ... !
خب ! دیر وقته و إن شاءالله صبح هم وقت کاره و بسنده می کنم به این که بعد یادآوری خونه ، دومین کارش فکر یا بقول خودمون اندیشه هست ، حالا سومیش و بعبارت دیگه آخرین کارش یا ختمش چیه ؟ مونه برا فرصت دیگه خدا بخواد .
ناگفته نمونه که گفتن من یا ما عضو داریم ، یا بقولی حس داریم و حتی قلب یا دل داریم ، بدون یادآوری معنی نداره ، بدون فکرم ذکری معنی نداره ، فکرم همینطور ! بدون اول ما خلق الله !
لعنت خدا بر یزید بن معاویة بن ابوسفیان !
شب بخیر .
